Çocuklarımızı kıyaslamak yerine, onların gelişimini, kendi yolculuklarında desteklemek en büyük armağanımızdır.
Bugün okullarımızın açılmasıyla birlikte kimimizin çocuğu yeni bir döneme başlıyor, kimimizinki yeni bir sınıfa… Yeni arkadaşlıklar, yeni heyecanlar kadar bir şey daha başlıyor bugün: Kıyaslama!
“Arkadaşın kızı dakikada 80 kelime okuyormuş, sen 50 kelimeye bile ulaşamıyorsun?”
“Bak, arkadaşın yazın her gün test çözmüş. Sen hiç bir şey yapmadın. O kadar dedim sana!”
“O matematikte daha iyi, sosyalde senden daha hızlı öğreniyor?”
“Onun oğlu çok zeki”
“Sen iki kitabı zorla okudun, bak o on kitap okumuş”
Kıyaslamak, iyi bir motivasyon aracı zannediliyor bazı veliler ve hatta öğretmenler tarafından ama aslında bizi ve çocuklarımızı hem yoran hem de keyif kaçıran kötü bir alışkanlık ve tuzak.
Oysa öğrenme bilimi bir kaç konuda net: Birincisi herkes her şeyi öğrenebilir. İkincisi her çocuk kendi hızında, kendi yolunda ilerler. Ve asıl önemli olan, çocuklarımızın başkasına göre değil, kendi yolunda ilerlemesi!
Çocuğunuzu başka biriyle kıyasladığınızda aslında onun en değerli yanlarını, en çok da bir birey olduğunu ve özgünlüğünü görmezden geliyorsunuz.
Yeni okul döneminde çocuklarımızı başkalarıyla kıyaslamak yerine onların öğrenme ve gelişim yolculuklarına eşlik etmek, onlar için çok değerli bir armağan.
Çocuklarımızı kıyaslamak yerine, onların gelişimini, kendi yolculuklarında desteklemek en büyük armağanımızdır.
Yeni okul yılı hepimiz için kıyas değil, merak, öğrenme, hayal gücü, yaratıcılık ve eleştirel düşünme ile keşif dolu bir yıl olsun.