“Ekran bağımlılığıyla nasıl savaşabilirim?” diyorsanız, savaşmak yerine bunu bir süper güçlü alışkanlık fırsatına dönüştürmelisiniz!
“Ekran bağımlılığıyla nasıl savaşabilirim?” diyorsanız, savaşmak yerine bunu bir süper güçlü alışkanlık fırsatına dönüştürmelisiniz! Hem kendiniz hem de çocuğunuz için…
Çocuklarımızın ekran karşısında geçirdiği süre arttıkça endişeleniyoruz. Bu konuda hiç de haksız olmadığımızı gösteren ve şu ara dünya çapında en çok satan kitaplardan biri: The Anxious Generation.
Bitirmek üzere olduğum kitaptaki veriler ve ekran bağlı bir kuşağın sonuçları çok çarpıcı…
Bu yüzden çocuklarımızı ekrandan uzaklaştıracak adımları çok önemsiyorum.
Ekran bağımlılığı en nihayetinde bir “alışkanlık” meselesi.* Böyle baktığımızda da her alışkanlık gibi ekran bağımlılığı da alışkanlık ve davranış oluşturmakla ilgili çok temel kurallara tabi…
👉 Bu yüzden bir sonraki sayfada size öğrenme bilimi, alışkanlıklar ve davranış bilimi bakış açısıyla ekran bağımlılığını azaltmak için küçük ama etkili adımlar paylaşacağım.
✅ Zaman Sınırları Koymak
Her gün belirli bir ekran süresi belirleyip bu süre dolunca alternatif bir aktiviteye geçmek.
✅ Yerine Başka Alışkanlıklar Koymak
Ekran süresini tamamen almak değil, yerine keyifli aktiviteler koymak önemli: oyun, spor, resim, kitap…
✅ Çevreyi Yeniden Tasarlamak
Ortam, alışkanlığı kolaylaştırır veya zorlaştırır. Örneğin yemek masasında ya da yatmadan önce ekranı kapatmak yardımcı oluyor.
✅ Rol Model Olmak
Bence en önemlisi bu! Biz telefon elimizdeyken çocuklardan farklı davranış bekleyemeyiz. Onlar gördüklerini tekrarlar.
✅ Küçük Kazançları Kutlamak
Ekranı az kullandığında, ekrana bakmak yerine başka bir faaliyet yaptığında bunu fark edin ve mutlaka takdir edin. Küçük adımlar büyük dönüşümler başlatır.
Gördüğünüz gibi ekran bağımlılığıyla savaşmak yerine, yeni ve güçlü alışkanlıklar inşa etmek çok daha etkili.
O halde gelsin son sorumuz: Siz evde ekran süresini azaltmak için hangi alışkanlıkları uyguluyorsunuz?
Not: sorular ve sizin cevaplarınızı paylaşmanız ve bunları tartışmak önemli. Sürekli birbirini kıskanan, yarışan ya da çocuklarını kıyaslayan değil, okuyan, paylaşan, dayanışan ebeveynliği daha fazla yaşatmamız gerekiyor…
