Çocuklarımızda öğrenme ve ders çalışma alışkanlığı geliştirmek
Hem bir ebeveyn hem de öğrenme bilimcisi olarak hep, ne yaparsam çocuğum için öğrenme bir tür akıntıya kürek çekme süreci olmaktan çıkar üzerine kafa yoruyorum. Çünkü öğrenme tek seferlik bir şey değil. Ya da öğrenme eşittir ders çalışmak demek değil. Ama ders çalışmadan da olmaz öyle değil mi?
Peki ne yaparsak akıntıya karşı kürek çekmek yerine suyun içinde rahatça akabilecekleri bir yol bulabiliriz?
Alışkanlıklar ve davranış değişimi ile ilgili çok önemli çalışmalar yapan BJ Fogg, küçük adımların yani minik alışkanlıkların, büyük değişimlere dönüştüğünü vurguluyor. Yine alışkanlıklar üzerine çalışan Wendy Wood ise alışkanlıkların beynin otomatik sistemlerini devreye soktuğunu ve bu sayede davranışların çok daha az eforla sürdürülebildiğini gösteriyor.
Yani çocuklarımızın öğrenmesini kalıcı kılmak için onlara büyük hedefler koymaktan çok, küçük tekrarlarla günlük alışkanlıklar kazandırmak daha etkili bir strateji. Çünkü öğrenme, tekrarlandıkça güçleniyor ve bir süre sonra doğal bir akışa dönüşüyor.
Bizim görevimiz, o akışı çocuklarımız için mümkün kılmak. Bunun için ise alışkanlık ve davranış gelişimi ile ilgili çok temel bazı temelleri bilmek, buna dair kafa yormak çok faydalı…
Bütün yaz artık ikinci sınıfa geçecek kızımızın gelişimi için buna dair kafa yordum, çeşitli okumalar yaptım. Bunları detaylı bir şekilde paylaşmaya devam edeceğim…
Peki siz neler yapıyor, nerede takılıyorsunuz? Yorumlarınızı bekliyorum…