Klasik “doğrusal” hedefler (linear goals) bazen düşünüldüğü kadar masum olmayabiliyor.
Klasik “doğrusal” hedefler (linear goals) bazen düşünüldüğü kadar masum olmayabiliyor diye bir not almıştım geçenlerde Anne-Laure Le Cunff’un Tiny Experiments: How to Live Freely in a Goal-Obsessed World başlıklı kitabını okurken.
Çünkü diyor yazar doğrusal hedefler,
• Korkuyu tetikler
• Toksik üretkenliği besler
• Rekabeti ve yalnızlığı artırır
• Çoğu zaman bizim değil, toplumun, arkadaşların ya da ünlülerin beklentilerinden ödünç alınmıştır
Peki nasıl olmalı diye sordum kendime ebevenyler ve çocukları için Süper Güçler ve Süper Güçlü Alışkanlıklar eğitimini hazırlarken?
Süper Güçlü Alışkanlıklar, hedeflerin ötesinde bir yaklaşım sunuyor. Çünkü;
• Sürece odaklanır, sadece sonuca değil
• İçsel motivasyonu temel alır ve içsel motivasyonu güçlendirir
• Öğrenme, gelişim, merak ve paylaşımı merkeze alır
• Size ait, özgün bir hayat ritmi kurmamıza yardımcı olur
Belki de “en iyi hedef”, kendinize ait olmayan hedefleri bırakıp, sizi siz yapan alışkanlıkları inşa etmektir.
Ne dersiniz? Sizin de aslında size ait olmayan, belki denilebilirse “başkasından ödünç aldığın” bir hedefleriniz var mı?
Yorumlarınızı bekliyorum…